Punjabi poetry 2024 & New Punjabi shayari

Punjabi poetry aik wasee aur gehrayi mein jakri hui adabi riwayat hai jis ne Punjabi zaban ko na sirf mazboot kiya balki awaam ke dilo mein bhi ek khaas maqam paida kiya. Is mazmoon mein hum Punjabi shaayari ki tareekh, mashhoor shuara, mozuaat, aur is ke mustaqbil par tafseeli guftagu karenge.

Punjabi Poetry ki jadain qadeem zamanon mein peywasta hain. Yeh shayari mukhtalif adwaar mein mukhtalif rangon mein nikhar gayi. Waris Shah ki “Heer” aur Bullay Shah ki Sufi kelaam jaise azeem shahkaron ne Punjabi shayari ko ek naye jahaat di. Punjabi shayari mein ishq, mohabbat, Sufi falsafah aur roohaniyat ke mawazooat ko nihayat khoobsurati se bayan kiya gaya hai.

تینوں شوق جو سہی سانوں رولن دا

آ ویکھ تے سہی ، اساں رُل گے آں

Tainu shoq jo sahi sanoon rolan da

Aa wekh tay sahi, assan rul gay aan

میں کملی آں اوس ڈھولن دی

جس سوں کھادی اے رولن دی

Main kamli aan os dholan di

Jis soon khadi ae rolan di

دُنیا دو رنگی

اندروں دشمن ، بارون سنگی

Duniya do rangi

Androon dushman, baaron sangee

لوگ میں سنمبھالے ہیرے وانگو

نکلے ، روڑے تے پتھر

Log main sambhaale heere wangu

Niklay, roaday tay pathar

باپ مرے سر ننگا ہوندا ، ویر مرے کنڈ خالی

ماوان بعد محمد بخشا کون کرے رکھوالی

Baap maray sir nanga hondha, veer maray kund khaali

Mawan baad Muhammad Buksha kon karay rakhwali

ساڈا ہس کے تکنا عادت اے

ساڈا غلط کردار نہ سمجھیں

تیرے نال ساڈی سنگت حقیقی اے

سانوں وقت گزار نہ سمجھیں

Saada hus kay takna aadat ae Saada ghalat kirdar na samjhay

Tere naal saadi sangat haqeeqi ae Sano waqt guzar na samjhay

Short Punjabi Poetry & Shayari in Punjabi Language

Punjabi shayari ki duniya mein kai azeem naam hain jinhon ne apne kalam ke zariye is zuban ko amar kar diya. In mein se chand ahem naam darj e zail hain:-

Waris Shah: Waris Shah ki “Heer” Punjabi adab ka shahkar hai. Yeh dastan-e-ishq aaj bhi Punjabi shayari ka ahem hissa samjhi jati hai.

Bulleh Shah: Bulleh Shah ki soofiyana shayari aur falsafiyana kalam ne Punjabi shayari ko ek nai rooh bakhshi. Unki shayari mein ishq-e-haqiqi aur roohaniyat ke mawazuat ko nihayat khoobsurati se bayan kiya gaya hai.

Shah Hussain: Shah Hussain ki kafiyan Punjabi soofiyana shayari ka ek laazmi hissa hain. Unki shayari mein ishq, soofiyana falsafa, aur roohaniyat ke mukhtalif pehluon par roshni daali gayi hai.

Sultan Bahu: Sultan Bahu ki shayari bhi soofiyana adab ka ek ahem hissa hai. Unki shayari mein bhi ishq-e-haqiqi aur roohaniyat ke mawazuat numayan hain.

ہے ہر کوئی شاکر خوشیاں تک

جدوں دُکھ لگدا . کوئی پچھدا نیئں

Hai har koi shaakir khushiyan tak

Jadon dukh lagda, koi puchda naeen

نیند نہ ویکھے بسترا ، تے بھک نہ ویکھے ماس

موت نہ ویکھے عمر نوں ، تے عشق نہ ویکھے ذات

Neend na wekhay bastra, tay bhukh na wekhay maas

Maut na wekhay umar noon, tay ishq na wekhay zaat

شالا لگن نہ روگ محبتاں دے

بندے خاص تو عام ہو جاندے

Shaala lagan na rog mohabbataan de

Banday khaas to aam ho janday

ویکھ لے یارا ، میریاں گلاں

رب دے نال وی تیرییاں گلاں

Wekh lay yaara, meriyan gallan

Rab de naal wi teriyan gallan

کُجھ ساڈا مان وی رہ جاندا

اِک وار تے اپنا کہ جاندا

Kujh saada maan wi reh janda

Ik waar tay apna keh janda

تینوں ساڈے ورگی نئیں چڑھنی

اساں یار دی اکھ چوں پیتی اے

Tainoon saaday wargi naeen charhni

Assan yaar di akh choon peeti ae

موت تا بری چیز ہے یارو

تے موت تو بری جدائی

سبھ تو بری اڈیک سجن دی

جیڑی رکھدی خون سوکھائی

Maut ta buri cheez hai yaaro

Tay maut to buri judai

Sabh to buri adhaik sajan di

Jehray rakhdi khoon sukhaai

اندرو اندر مکدے جاندے

جیہڑے روگ نہ دسن دل دا

Andro andar mukday janday

Jehday rog na dasan dil da

ہتھ جوڑا اے پکھیاں دا

اک واری تے تک سوہنیا

کی جاندا اے اکھیاں دا

Hath joda ae pakhiyan da

Ik waari tay tak sohnia

Ki janda ae akhiyaan da

Famous Punjabi Ghazal Shayari

Punjabi poetry ki ye qisam bohot maqbool hai. 2 lines Poetry mein gehre maani ko bayan karne ka ye andaaz shayari ka ek ahem hissa hai.

Mahiya: Mahiya Punjabi shayari ki ek riwajati shakl hai jo mohabbat aur ishq ke mawazooat ko bayan karti hai.

بڑا عشق عشق تو کرنا ں اے

کدی عشق دا گنجل کھول تے سعی

تینوں مٹی وچ نہ رول دیوے

دو پیار دے بول بول تے سعی

سکھ گھٹ تے درد ہزار ملن

کدی عشق نوں تکڑی تول تے سعی

تیری ہسدی اکھ وی پج جاوے

کدی سانوں اندروں پھول تے سعی

Bara ishq ishq to karna ae

Kadi ishq da ganjhal khol tay sahi

Tainoon mitti wich na roal diway

Do pyaar de bol bol tay sahi

Sukh ghatt tay dard hazaar milan

Kadi ishq noon takri tol tay sahi

Teri hasdi akh wi paj jaaway

Kadi sanoon

androon phool tay sahi

میں لکھاں شکر ادا کیتے

رب مخلص یار عطا کیتے

Main lakhwaan shukar ada kitay

Rab mukhlis yaar ata kitay

چیزاں ورتی دیاں نے

یار نئی ورتی دے

Chezaan warti diyaan nay

Yaar naeen warti day

ہسنا اوندی عادت سی

اسی غلط اندازہ لا بیٹھے

اوں ہسدے ہسدے وسدے ریں

تے اسی اپنا آپ گواہ بیٹھے

Hasna ondi aadat si

Assi ghalat andaaza la baithay

Oun hasday hasday wasday ray

Tay assi apna aap gawaa baithay

Assi naazuk dil de log haan, saada dil na yaar dukhaya kar

Na jhooti waaday kita kar, na jhooti qasmaan khaya kar

Tainoon kani waari main akhiyaan ae, menu wal wal na aazmaya kar

Teri yaad de wich main mar jaan sa, menu enna yaad na aaya kar

Saada komal dil toar kay tainoon ki milya

Iss phul noon maror kay tainoon ki milya

Mera dil tay kaanch wangu naazuk si

Bay sahara chhor kay tainoon ki milya

Assi tay tainoon palkaan tay bithaayi rakhya

Saaday to mukh moar kay tainoon ki milya

Sano pata naeen kis di nazar kha gayi

Saadi jodi toar kay tainoon ki milya

Ghaman di ghaman gehri wich baira phasa kay

Mainu ishq samundar kalla chhor kay tai

noon ki milya

Jis de pyaar di khatir main khoon dolda riya

Oh sajan menu shehar di galiyaan wich rolda riya

Oh lutt kay lay gaya mere dil da sukoon

Main deewanay wangu pind di mitti phoolda riya

Jis da pyaar main duniya toon luka kay rakhna si

Mera dil akhiyaan raahin 😥 saaray bhed khol

da riya

punjabi poetry on punjabi culture

Punjabi zuban apni saadgi aur mithas ke liye mashhoor hai. Is ki shayari mein saadgi ke bawajood gehraai aur falsafah ka ek anokha imtizaj paaya jaata hai. Punjabi shayari ki zuban aam logon ke liye qabil-e-fahm aur unki rozmarra zindagi se judi hoti hai, jis ki wajah se is shayari ko ek khaas maqam hasil hai.

ساڈے پچھے جگ رُلیا

اسی تیرے پچھے رُل گئے آں

Saaday pichay jag rulya

Assi teray pichay rul gay aan

یار ہوندے نے نشئیا ورگے

تے نشیے چھڈنے سوکھے نیہں

Yaar hondhay nay nashiyaa wangu

Tay nashiye chhadnay saukhay naeen

اساں اجڑے لوگ مقدراں دے

ویران نصیب دا حَال نہ پچھ

توں شاکر آپ سیانا ایں

ساڈا چہرہ پڑھ ، حالات نہ پچھ

Assan ajray log muqdaraan day

Weeraan naseeb da haal na puchh

Too shaakir aap siyana ain

Saada chehra parh, halaat na puchh

سارا جرم اے مخلص اکھیاں دا

جنہاں ظالم سجن پسند کیتے

Sara jurm ae mukhlis akhiyaan da

Jenhaan zalim sajan pasand kitay

تساں چنگی یاری لائی اے

اساں تےاپنے دشمن بن بیٹھے

Tasan changi yaari layi ae

Assan tay apnay dushman ban baithay

اساں دل دے میلے نئی شاکر

ساکوں یار منافق کھا گئے ہاں

Assan dil de mailay naeen shaakir

Saakoon yaar munafiq kha gay haan

punjabi shayari on different topics

Punjabi shayari mukhtalif mozu’aat par mabni hoti hai jo insani jazbat aur zindagi ke mukhtalif pehluon ki aksaasi karti hai.

Sufiyana Kalam: Punjabi shayari mein sufiyana kalam ko aik ahem maqam hasil hai. Sufiyana shayari ishq-e-haqiqi aur roohaniyat ke mukhtalif pehluon ko bayan karti hai.

Mohabbat aur Ishq: Punjabi shayari mein mohabbat aur ishq ke mozu’aat hamesha se ahem rahe hain. Yeh shayari ishq ke mukhtalif rangon aur jazbat ki aksaasi karti hai.

Roohaniyat aur Filosofa: Punjabi shayari mein roohaniyat aur filosofa ke mozu’aat bhi ahmiyat ke haamil hain. Yeh shayari insani zindagi ke roohani pehluon par roshni daalti hai.

سجن رکھ تے مخلص رکھ کملیا

مطلبی تے ہر کسی کول ہوندے نے

Sajan rakh tay mukhlis rakh kamliya

Matlabi tay har kisi kol hondhay nay

Mar mara kay pohnchay aan inj na sajna booha dho

Mere kol ne gallan do Apna kar ya mera ho

Kar sajda ishq ibaadat da

Jadon hath chaasay, Rab mann jaa si

ہائے پھلاں ورگی جنڈری عشق رلا چھڈدا

سرے بازار چاوے تے عشق نچا چھڈدا

Hay phullan wangu jindri ishq rula chhadda

Saray bazaar chaaway tay ishq nacha chhadda

اوکھے پینڈے لمیاں نے راہواں عشق دیاں

درد جگر سخت سزاواں عشق دیاں

Aukhay panday lammiyan nay raahwaan ishq diyaan

Dard jigar sakht sazawaan ishq diyaan

کدی پیار نئی مکدا دلاں وچوں

سا مکدے مکدے مک جاندے

Kadi pyaar naeen mukda dilaan wichoon

Sa mukday mukday muk jaanday

Conclusion

Punjabi shayari aik laazawal adabi virsa hai jo aaj bhi logon ke dilon mein zinda hai. Is shayari ka asar aur ahmiyat waqt ke saath barhti ja rahi hai. Punjabi shayari ke farogh ke liye mazeed iqdamat ki zaroorat hai taake yeh adab aane wali naslon tak muntakil ho sake.

You can also visit Pinterest for more Punjabi poetry.

Also read famous poetry on our website:-